Ornis Polonica 2013, 54: 77–95
Zmiany liczebności wybranych gatunków ptaków w okresie pozalęgowym w centralnej części Niziny Północnopodlaskiej w latach 2000–2011
Łukasz Jankowiak, Michał Polakowski, Tomasz Kułakowski, Piotr Świętochowski, Tomasz Tumiel, Monika Broniszewska
Abstrakt: W okresie pozalęgowym (listopad–luty) w latach 2000–2011 przeprowadzono liczenia wybranych gatunków ptaków w dolinach rzek centralnej części Niziny Północnopodlaskiej (107,5 km transektów nad Narwią, Supraślą i Białą) w celu określenia zmian ich liczebności. Spośród 32 analizowanych gatunków wzrostowe trendy liczebności wykazano u 13, głównie wodno-błotnych oraz krukowatych. Wyraźny spadek odnotowano u zimorodka Alcedo atthis. Stwierdzono spadek liczebności kuropatwy Perdix perdix, myszołowa włochatego Buteo lagopus i srokosza Lanius excubitor. Omówiono również pojawy gatunków inwazyjnych, wśród których najwyraźniejsze naloty dotyczyły jemiołuszki Bombycilla garrulus i czeczotki Carduelis flammea.
Słowa kluczowe: zmiany liczebności, okres pozalęgowy, doliny rzeczne, ptaki wodno-błotne, ptaki krukowate, gatunki inwazyjne
Ornis Polonica 2013, 54: 96–108
Wiosenna wędrówka łabędzi w Kotlinie Biebrzańskiej
Michał Polakowski, Monika Broniszewska
Abstrakt: Kotlina Biebrzańska stanowi ważne miejsce postoju i żerowania ptaków wodno-błotnych w trakcie ich wędrówki wiosennej. Do tej grupy należą m.in. łabędzie Cygnus sp., których rozmieszczenie żerowisk wstępnie rozpoznano w latach 1995–2010. Wiosną 2011 i 2012, od połowy lutego do pierwszych dni maja, oceniono ich liczebność na najważniejszych żerowiskach wykonując liczenia raz w dekadzie. Stwierdzono 13 najważniejszych żerowisk skupiających 41–320 os. Największe znaczenie miały Baseny Wizna i Dolny. Dominował tu łabędź niemy Cygnus olor, którego przelot rozpoczynał się w lutym a szczyt liczebności przypadał na 2. dekadę marca. Koniec migracji był trudny do ustalenia ze względu na koczowanie w Kotlinie Biebrzańskiej stad ptaków nielęgowych. Wędrówka wiosenna łabędzia krzykliwego C. cygnus rozpoczynała się w połowie lutego i trwała do połowy kwietnia, ze szczytem przelotu przypadającym na późny marzec. W 3. dekadzie marca najliczniej migrował także łabędź czarnodzioby C. columbianus, którego wędrówka przebiegała najszybciej. Rozpoczynała się zwykle w połowie marca a kończyła w 2. połowie kwietnia. Kluczowymi żerowiskami wszystkich gatunków łabędzi w Kotlinie Biebrzańskiej wiosną były łąki zalewowe. Jedynie niewielki odsetek łabędzi krzykliwych żerował na polach uprawnych. Teren badań stanowi ważne miejsce żerowania i odpoczynku wszystkich trzech badanych gatunków łabędzi w trakcie ich przelotu wiosennego.
Słowa kluczowe: migracja wiosenna, Kotlina Biebrzańska, łabędzie, punkt postojowy
Ornis Polonica 2013, 54: 109–150
Rzadkie ptaki obserwowane w Polsce w roku 2012
Komisja Faunistyczna
Ornis Polonica 2013, 54: 151–156
Liczebność i wyniki rozrodu głuszca Tetrao urogallus w Puszczy Augustowskiej w 2011 roku
Dorota Zawadzka, Grzegorz Zawadzki, Grzegorz Myszczyński, Adrian Bagnowski, Krzysztof Bednarski
Ornis Polonica 2013, 54: 157–158
Jaki to ptak? 71: Kszyk Gallinago gallinago
Jan Lontkowski
